LUBARTÓW

Król Zygmunt I Stary nadał miastu przywilej lokacyjny 29 maja 1543 r., z inicjatywy wojewody lubelskiego Piotra Firleja.
Nazwa miasta wiąże się z rodami jego właścicieli: Firlejów (Lewartów – od herbu Lewart) i Sanguszków (Lubartów – od legendarnego przodka Lubarta).

Współczesny Lubartów to miasto stale rozwijające się, inwestujące w nowoczesne rozwiązania komunikacyjne.
Zajmuje obszar 13,91 km², leży w środkowej części Lubelszczyzny, nad rzeką Wieprz.
Jest siedzibą powiatu i dziesiątym co do wielkości miastem w województwie lubelskim, pod względem liczby mieszkańców (22 tysiące).

Wizytówką miasta jest Zespół Pałacowo – Parkowy. Dzięki rekonstrukcji, której dokonano w oparciu o projekt polskiego planisty ogrodów – Gerarda Ciołka, jako                            jeden z nielicznych w kraju park lubartowski utrzymany jest w stylu francuskim. Obecnie prowadzona jest rewitalizacja tego terenu. Tuż obok trwa remont                                        barokowo-klasycystycznej, przypałacowej oranżerii (obecnie własność prywatna), która po II wojnie światowej popadła w ruinę.

W pobliżu Pałacu Sanguszków położona jest Bazylika mniejsza św. Anny, wybudowana w latach 1733-1738, projektu Pawła Antoniego Fontany. Ten barokowy,                               murowany, dwuwieżowy kościół, został ufundowany przez Księcia Pawła Karola Sanguszkę. Warty obejrzenia jest Kościół św. Wawrzyńca w stylu baroku                                       toskańskiego, położony przy Klasztorze O. Kapucynów. Piękne są również okolice Lubartowa. Miasto położone jest w otoczeniu Kozłowieckiego Parku                                           Krajobrazowego. Muzeum Zamoyskich w Kozłówce jest jednym z cudów Polski wyłonionych w konkursie National Geographic.
                   

                                                                                                                                   

Galeria